Co
(Jacobes) Westerik werd op 2 maart 1924 in Den Haag geboren. Volgde zijn
opleiding Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Was een
leerling van Vicky de L'Espinasse en
Willem Rozendaal.
Gaf onder meer les aan Ab Overdam. Is
getrouwd geweest met Hens de Jong en vader van
drie schilderende dochters Christine,
Sophie en Vicky Westerik.
In het eerste grote
overzicht van het werk van Co Westerik (1924) sinds 15
jaar, worden, naast grafiek, tekeningen en schilderijen, niet eerder
geëxposeerde foto’s getoond, die nauw verwant zijn aan de rest van zijn
oeuvre. Westeriks schilderijen zijn gestolde momenten uit het dagelijks
leven, weergegeven in een uniek vertekend realisme. In zijn impressies van
de zichtbare werkelijkheid slaagt hij er in het onderhuidse voelbaar te
maken.
Hoewel Co Westerik les had op de Academie in Den Haag, is alleen in zijn
aller vroegste schilderijen iets van die typisch Haagse, sferische, dromerige
kunst van bijvoorbeeld Kees Andrea terug te vinden. Al snel vindt hij zijn
eigen onderwerpen en strikt persoonlijke stijl. Pas rond de jaren zestig
groeit de waardering voor zijn werk. Hoewel Westerik niet binnen een
stroming valt te plaatsen, denkt men in de karakteristieke deformaties van
vormen een link met de Pop Art te herkennen.
Verwondering
Verwondering over alledaagse situaties en de (menselijke) natuur is vanaf
het begin van Westeriks carrière altijd zijn belangrijkste drijfveer
geweest. Om deze verwondering uit te drukken heeft hij zich niet beperkt tot
het schilderen. Zijn hele loopbaan lang heeft hij daarnaast tekeningen en
grafiek geproduceerd, waarin hij de realiteit een opmerkelijke draai geeft.
De foto’s dienen vooral als inspiratiebronnen voor de rest van zijn werk.
Exemplarisch voor zijn werk is het beroemde schilderij Snijden aan gras uit
1971. Hierin snijdt een vinger zich aan een grasspriet. Een gebeurtenis die
Westerik zelf overkwam toen hij op een lentemorgen in het gras lag. De
indrukwekkende manier waarop Westerik dit kleine menselijke drama heeft
afgebeeld, zorgt ervoor dat je het ineens als een zeer ingrijpende
gebeurtenis ervaart. De intense ervaring die zijn voorstellingen opwekt,
heeft te maken met Westerik's positiekeuze ten opzichte van zijn objecten.
Soms is dat een kwestie van hoogte; hij kijkt bovenop de dingen of kiest
juist een laag standpunt.
Omgeving als inspiratiebron
De tekeningen en aquarellen van Westerik zien er doorgaans uit als notities;
ze geven in redelijk losse toets weer wat hij heeft gezien. Af en toe
gebruikt hij hierbij zichzelf als onderwerp, zoals in de vele zelfportretten
die zijn oeuvre rijk is, maar vaak dient ook zijn omgeving als
inspiratiebron. Het maken van etsen en litho’s is een omslachtig procédé,
waardoor Westeriks gedetailleerde grafische werk ook veel bedachtzamer is
dan zijn tekeningen. De schilderijen zijn nog zorgvuldiger opgebouwd met
onderschilderingen in tempera en daarna pas de definitieve lagen in
olieverf, een werkwijze die nog tot op het laatste moment de mogelijkheid
laat om iets te veranderen. Westerik stelt zichzelf ten aanzien van zijn
schilderijen zulke hoge eisen dat het soms jaren duurt voor hij ze als
voltooid beschouwt.
Prijzen
Co Westerik ontving onder meer Koninklijke Subsidies voor de vrije
schilderkunst, de Jacob Marisprijs voor de teken- en schilderkunst, een
Zilveren medaille op de Biënnale van Sao Paulo, de Rembrandtprijs van de
stad Leiden en de- Staatsprijs voor Beeldende Kunst en Architectuur. In 1999
werd hij Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Hij nam verschillende
malen deel aan de Biënnale van Venetië. De band met het Gemeentemuseum
dateert al vanaf 1947, toen Westeriks werk deel uitmaakte van een
groepstentoonstelling van Haagse kunstenaars. Sinds die tijd heeft het
museum een indrukwekkende collectie van deze kunstenaar opgebouwd en vele
presentaties aan hem gewijd. Behoorde in de vijftiger jaren bij de
Voorburgse artistieke werkgroep
De
Nieuwe Ploeg. Was onder meer lid van de groep
Verve en de
Haagse Etsclub. Staat vermeld in de Jacobs(1993) en
de Scheen(1969-70).
Naar Co Westerik eigen
website en
wikipedia
Naar de collectie van
Co Westerik
